φυλακταίος

-αία, -ον, Μ

ο φυλακτέος, αυτός που πρέπει να παραμείνει υπό επιτήρηση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φυλάσσω (πρβλ. φυλακτός) + κατάλ. -αῖος*].